Gidilesi etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Gidilesi etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

14 Mayıs 2017 Pazar

Hatay Kitap Fuarı



Selamlar :). Bugün sonunda fuara gittim ve hemen sıcağı sıcağına sizlerle 2 saatlik fuar anılarımı paylaşmaya geldim. Normalde aldığım kitapları yazmıyorum ama bu fuara özel aldığım kitaplardan da bahsedeceğim, ve her zamanki gibi yayınevlerinden de :). Büyük yayınevleri resmen hayal kırıklığı baştan söyleyeyim, Can, YKY, Everest, Doğan Kitap, İş Bankası şaka gibi %20 indirimle beni üzen yayınevleri, böyle olmamalıydı. Bilmesem inanacağım yani, Everest'e diyorum ama kitaplar ucuz diyor; YKY'ye diyorum gülüp cevap bile vermiyor. Olmadı cık. Kırmızı Kedi fena değil %30'du yanlış hatırlamıyorsam.



Lakin yine beni sevindiren ve mutlu eden yayınevleri de vardı. Onlara geçmeden önce bahsetmem gereken bir şey var; katılım çok az ve yayınevleri mutsuz :(. Organizasyonla alakalı diyen var, katılım az diyen var ama bugünden itibaren fuara ücretsiz otobüslerle gidebilirsiniz. Öğretmenler, sizlere sesleniyorum, öğrencilerinizi alın alın gidin. Aileler yine aynı şekilde. Bu fuar birde kalmasın, geleneksel olsun devam etsin. Böyle güzel bir etkinlik başlamış, başlamadan bitmesin :(. İmkanı olan herkes ziyaret etsin. Ben bugün yine dayanamayıp elim kolum dolu dolu döndüm çok güzel iki saat geçirdim, bütçem gönüllü olarak sarsıldı ama mutluyum. Sizlere de tavsiye ediyorum.



Sahaflardan başlayalım, o kadar güzel sahaflar gelmiş ki yok yok. Neredeyse yeni, modern edebiyat, klasikleri, az bulunanlardan çok satanlara kitapları olan çok güzel sahaflar var. Mutlaka göz atın, çok uygun fiyata yeni gibi kitaplar var. Özellikle birinden Volga Sahaf'tan ben dört kitap aldım aşağıda görebilirsiniz. Çok tatlı da bir sahibi var baya sohbet ettik, İstanbul'dan gelmiş. Belki gitmişliğiniz bile vardır, Ortaköy'de yeri varmış.



Diğerlerine bu sahaf kadar bakamadım lakin, daha fuar devam ediyor kesinlikle gidip bir daha göz gezdireceğim. Satışı olmayan ya da eski sevdiğim basımlardan güzel kitaplar var, kaçırmak istemem :).



Bir diğer çok alışveriş yaptığım yayınevi %30 indirimiyle 6:45 oldu. Bu yayınevini seviyorum. Yazarları güzel. Okumak istediğim birçok yazardan birkaçını erittim bu vesileyle. Zaten kitapları tanıtan ve satan arkadaşlar Ayten ve Çağrı size eminim çok yardımcı olacaklardır, bana çay ikram ettiler ve bilirsiniz ki kahvenin hatırı varsa çayın da ondan aşağı kalır yanı yoktur :). İşini yine severek yapan insanlar, fuarın güzelliklerinden biri. Önerilerini dikkate alın, ben şahsen aldım çünkü kitaplarının ve yazarlarının farkında bilgililer. Bakalım sizler neler keşfedeceksiniz. Ben istediğim kitapların çoğunu alsam da bir tur daha yaparım, dediklerine göre gelecek kitaplar da var. Yine oraya gitmek de şart :). Kitapları bitirince belki sıradaki "Bir Yayınevi Beş Yazar/Kitap" onlardan gelir. Zaten küçük kitap basmaları da beni mutlu eden bir durum, bir de daha önce bu yıl okumak istediğim kitaplarda bahsettiğim bir kitabı da aldım, bulana 100 puan benden :).





Bir diğer sevdiğim yayınevi Aylak Adam'dan da bir kitap aldım ama yine aynı çatı altında olan bir diğer yayınevi Zeplin'den. Yine bu kitabı almamı sağlayan Öner öğretmenimiz çok övdü zaten yazarı da sevdiğimden merak ettim ve aldım. Aylak Adam ve Zeplin her zamanki gibi %50 indirimle beni en çok mutlu eden yayıneviydi. Aylak Adam'dan çok kitap göremesem de çok popüler olan benim de bir çekilişimde hediye ettiğim aforizmaların hepsi vardı ve 5'i 20 liraydı. Gayet güzel bir indirim. Bir kez daha tebrik ediyorum kendilerini, fuara en çok yakışan yayınevlerinden hep gelsinler.



Fotoğrafını çekmeyi unuttuğum ama hoş sohbeti olan, güzel indirim yapan bir de Parodi Yayınevi vardı. Yeni bir yayınevi ama bir distopya önerdi satış görevlisi, o aklımda belki duymuşsunuzdur distopya türünde Karanlık Zihinler onu alabilirim. İlgimi çekti. Okuyanınız varsa yorumlarınızı alırım :). Yine güzel indirim yapan yayınevlerinden, uğramadan geçmeyin, siyah stantları da çok güzel.



Benim kitaplarım ve izlenimlerim bu yöndeydi, umarım katılım artar ve devamı gelir. Ben en az bir kere daha gitmeye çalışacağım, genel anlamda sevdim. O büyük dediğimiz yayınevlerine ekstra bir indirim olmaması durumunda uğramam ama sahaflar ve indirimli yayınevlerine bir kez daha uğramazsam eksik olur o yüzden eğer yakınlardaysanız siz de bir uğrayın, bu güzel yayınevlerine hoşgeldin deyin :).
Devamını Oku »

4 Mayıs 2017 Perşembe

Sevgili Güllük #31 (Hatay Kitap Fuarı)

Canım memleketimde ilk defa böyle büyük bir kitap fuarı açılıyor, ben de sonuna kadar destekliyorum ki devamı gelsin. Umarım bu fuara özel katılan yayınevleri güzel indirim yaparlar da günlerimiz şenlenir. Sahafların olması da ayrı bir güzellik :). Yine olmayan sevdiğimiz yayınevleri de katılsaydı keşke ama gelenlerin pişman olmayacağını düşünüyorum :). Aklımda bazı yayınevleri var talan edeceğim belli :), ona göre güzel indirim yapın :). Fuar yazılarımla tekrardan burada olacağım aşağıda da etkinlik listesini koydum :).




 

Devamını Oku »

1 Eylül 2016 Perşembe

Sinema Güzeldir #2

Merhaba arkadaşlar, nasılsınız? Bugün yine sizlere sinemada izlediğim son üç filmi yazacağım, izleyeli baya oldu yani geç bir paylaşım, bana kızmayın :). İlkine buraya tıklayarak ulaşabilirsiniz. Bu arada bir duyuru yapmak istiyorum;  zaman su gibi akıp geçiyor, çekilişi başlatalı neredeyse bir ay oldu ama 4 Eylül’e kadar hala katılabilirsiniz. Çok güzel kitaplar ve defter var hala katılmadıysanız, duymadıysanız şuraya tıklatın. Önemli bir hatırlatmada da bulunmak istiyorum çünkü yorumlarda ortak bir sıkıntı olmuş çekilişe katılmanın tek zorunlu şartı blogu sağ taraftan takip etmek. Onun dışındakiler ek hak. Zorunlu şart yerine gelmeden diğerleri geçerli sayılmıyor, görünür olarak izlediğinizden emin olun lütfen. Ben de sizleri çekilişe hemencecik dahil edeyim. Zaten izliyor iseniz yorum yapmanız yeterli. Arkadaşlarınıza hediye etmek isteyebileceğiniz güzel kitaplar var, bir bakın derim. Bir yorumda çekiliş blogları olmadığı sürece katılım mümkün dedim ama fark ettim ki yayınımda belirtmemişim o yüzden yanlış anlaşılma olmasın eğer öyle bir durum varsa ama özellikle belirtmediğim için tüm katılımları sayıyorum, unutmadan söyleyeyim :). Şansınız bol olsun, sabrınız için de teşekkürler.

Gelelim filmlerimize.

Ghostbusters





Ya bu filmin müziği efsane diye başlamak istiyorum. İzlediğimden beri “nınınını nınınını nını nınınını nınınını nını, GHOSTBUSTERS” diye olur olmadık yerde sesli söylüyorum :). Bunun dışında bir ilki yaşadım. Koskoca sinemada TEK BAŞIMA film izledim :). Evet, baya bildiğiniz benim için reklamlar döndü, film oynatıldı, ara verildi ve ışıklar benim için yanıp söndü :). Daha önce neredeyse boş sinemalara, filmlere gittim ama hiç gerçek anlamda tek olmadım ya arkadaşlarım ya yakınlarım vardı. Ama ilk kez tam anlamıyla böyle bir tecrübe yaşadım, süperdi :). Gelelim filme artık :). Filmin orijinalini izlemedim izlediysem de çok küçüktüm hatırlamıyorum sadece müziği ve hayal meyal görüntüleri aklımda. O yüzden karşılaştırma yapamayacağım sadece bu karşıt cinsiyet fikri hoşuma gitti. Erkek sekreter (Chris Hemsworth yahu :)) ve kadın başkarakterler güzeldi. Her zaman olduğu gibi bir kötü adamımız ve dünyayı kurtaracak kahramanlara ihtiyacımız vardı. Bunlar klasik aksiyon, komedi filmlerinin zaten vazgeçilmezi. Peki bu filmi eğlenceli kılan neydi diye sorarsanız, mizahı derim. Mizah böyle filmleri her zaman kurtarır ve daha izlenilir kılar benim gözümde. Öyle ki fazla klişeye kaçmadan yapılan espriler beni güldürdü ve ilk yarıda baya eğlendim. Bunun dışında kadınların baş rolde olması her ne kadar az çok Hollywood tarzında olsa da iyiydi. Akademisyen ablamız bana sürekli Zooey Deschanel’i hatırlattı. Sizce de aşırı benzemiyorlar mı? Acaba ablası mı diye film arasında baktım ama değilmiş çünkü “yeni kızımızın” ablası da oyuncudur. Melissa McCartney’i en son yine bir komedi aksiyon filminde baş rolde izledim ve kendini 0 beden olmadan da kabul ettirip baş rolde oynamasının çok iyi olduğunu düşünüyorum. Aslında Kristen Wiig dışındaki hiçbiri bu beden ölçülerine uymuyordu sanırım ama hepsi çekici ve güzel hatunlardı. Bence oyunculukları da fena değildi. Baya eğlenmelik bir filmdi anlayacağınız. İkinci film olursa daha çok dereceleri artmış hayalet ve onların hikayelerini izlemek isterdim :).

Yüce Adalet





Sevgili Keune Reeves’in son filmi. Bir mahkeme filmi :). Beklentimin üstünde bir filmdi. Vauvv pes doğrusu dedirtmese de şaşırtmayı başardı. Filmin konusu ise özetle ünlü bir avukat olan babasını öldürmekle suçlanan bir oğlanın duruşması idi. Ana mekan mahkeme salonuydu ve zaman zaman geri dönüşler ve ileri görüşleri (flash forward) izledik. İzleyici duruşmada resmen jüri görevindeydi ta ki son sahneler kadar o zaman işler biraz değişti. Ama biz de her zamanki gibi kim haklı kim suçlu kendi içimizde o soruları sorduk tanıkları dinlerken. Renee Zelwegeer niye bilmiyorum bana biraz vasat geldi bu filmde. Ve yaşlanmak değil de çökmüş sanki. Keune Reeves zaten hala yakıyor, filmdeki performansı da iyiydi. Onun yardımcısı rolündeki avukat hanım kızımız da başarılıydı yalnız sonlara doğru daha çok aktif olabilirdi nasıl olurdu merak etmedim değil. Güzeldi bence bir bakın derim :).

Suicide Squad





Ben yönetmeni sevsem de Nolan’ın Batman serisini kendime göre bazı sebeplerden ötürü hala izlemedim :). Batman vs Superman’i zaten izlemedim ama anladığım kadarıyla daha doğrusu birbirlerine karşı olmalarından anlıyoruz ki iyi adamımız kötü olmuş en azından biri. Savaştıracak kötü adam kalmayınca iyi adamlar güç savaşına mı girdi, böyle bir şey yapalım mı dedi yapımcılar anlamadım ama önemli de değil. Başka sebepler olabilir olmayabilir saygı duyuyorum :). Bu filme gelirsek devam filmi gibi ama değil gibiydi de. Kendi başına bir film ama bir alakası da var gibiydi yukarıda bahsettiğim filmlerle. Ve iyi adamlar madem kötü oluyor kötü adamlar iyi olamaz mı olur mantığıyla toplama yaptılar bu filmde sanırım ve bir blogda okumuştum sanırım Joker mafya babası gibi olmuş diye evet öyle bir durum vardı sanki. Bir de Joker’in Joker olma sebebi asite düşmesi ve bunu saklaması ama maşallah burada asitten Harley Quinler, dövmeli jokerler çıkıyor hadi hayırlısı :). Ben Burton'ın ilk filminden öyle hatırlıyorum. Onun dışında ben Joker’e bayıldım. Çok doğru bir oyuncu seçimi olmuş keşke bu kadar çok karakter olmasaydı da Joker ve Harley Quinn ile alakalı bir film olsaydı. Zaten film Harley Quinn’in filmi gibiydi onda sıkıntı yok da çok fazla karakter ve onların hikayesinin olması durumu filmi çok yüzeysel kılan bir şeydi. Bunu demekteki kastım şu gerekli görülen karakterler anlatılırken diğer karakterlerin hikayelerinin özet geçilmesi. Bu biraz oldu bittiye getiriş acaba bu kadar çokluk gerekiyor muydu diye düşündürtüyor. Kötü adamların iyi adama dönüşmesi değil de kötü adamların bu iş için seçilmesi fikri bence daha cazipti ama sonuçta bir klasik süper kahraman hikayesi daha doğrusu anti kahraman hikayesi ama bence sonuyla da kanıtlıyor ki ikisi arasında pek bir fark yok bu film için. Joker ve Harley Quinn’de bu ikinci temaya daha yakınlar ki film bittikten sonra en çok onların konuşulması tarzları dışında bundan kaynaklı olabilir. Filmin eğlenceli yanları güzeldi. Şarkı seçimi müthişti. Jokerin silahlar arasına gülerek yatması ve üst çekim (hala izlemeyenleriniz varsa o sahne gelince beni hatırlayın J) çokk güzeldi. Bence harcanmış Joker bu filmde ya. Çok güzel işler çıkardı da sanırım devam filmine saklıyorlar. Neyse fena değildi bence bunu deme sebebimin de çoğunluğunu komedi unsurlarına borçluymuşum gibime geliyor ama sorun yok. Gülmeye ihtiyacımız var. Bu arada nolur ama nolur Cara Delevigne oyuncu olmasın, kampanya başlatalım bıraksın bu işleri. O kenafir gözleriyle kötü kadınken fena durmuyor da diğer haldeyken hiç olmamış ya valla bak. Bıraksın bu işleri yol yakınken.


Benden bu kadar. Siz neler izliyorsunuz bu aralar, iki yorum atın da şenlensin buralar. Kendinize iyi bakın, sanatla kalın :).

Devamını Oku »

15 Ağustos 2016 Pazartesi

Sinema Güzeldir

Merhaba arkadaşlar, nasılsınız? Bugün sizlerle istedim ki vizyon filmlerine şöyle bir göz atalım. Ben vizyon filmlerini takip ederim ne gelmiş gitmiş diye ama en çok Başka Sinema severim açıkcası J. Şu aralar Başka Sinema şansım çok az lakin vizyon filmleri de bu aralar fena gitmiyor hani. Bu listeyle böylece hem birbirimize film önerelim hem de tartışalım ne dersiniz? Hadi başlayalım!

Evcil Hayvanların Gizli Yaşamı




Fragmanı ilk çıktığından beri bir sene oldu herhalde merakla beklediğm bir film. Konusu öyle hoşuma gitti ki bir de o kadar eğlenceli fragmanla bunu destekleyince ne zaman çıkacak diye sabırsızlıkla bekledim ve sonunda geldi. Çıktığı günün ertesi falan gittik herhalde. Ben çok eğlendim izlerken. Film üç boyutluydu gereksiz bir şekilde. Filmleri üç boyutlu yapıp bir iki hareketle bize fark ettirecekse hiç ettirmesin kanaatindeyim ben. Zaten gereksiz göz yoran bir olay, hakkını verirlerse eyvallah ama ben daha öylesini izlemedim ya da denk gelmedim herhalde. Filmde Max baş karakter köpeğimiz. Sahibine aşık, komşu evcil hayvanlarla dost, tek işi sahibinin dönmesini beklemek olan bir köpecik. Ne zaman ev sahibi akşam yeni bir köpekle eve gelir Max kendini dışlanmış ve ihanete uğramış hisseder. Yeni gelen köpek Duke barınaktan sahiplenilen iri bir köpektir ve kendinin istenmediğini anlayınca aralarında bir rekabet olması kaçınılmazdır. Bu ikisi arasındaki rekabet uzun sürmez çünkü kendi aralarında çatışırken başka bir rakip ortaya çıkar ki bu rakip - aslında rakipler -sahiplenildikten sonra insanların bakamayıp sokağa attığı sokak hayvanlarıdır. Sokak hayvanlarına karşı birlik olmaları ve yardım almaları gerekmektedir ve bu yardım Max’in gizli aşığı tarafından ilginç bir evcil hayvanlar topluluğuyla karşılanacaktır. Hikayemiz anlayacağınız böyle. Arkadaşlığın önemini anlatan paylaşmayı öğretmeyi amaçlayan komik bir animasyon. Çizimler zaten çok tatlı ve güzel.
Fragmanını izlediğimde böyle bir hikaye beklemiyordum fakat gerekliydi. Evcil hayvanların sahipleri yokken neler yaptığı belki büyüklere göre anlatılıp çizilseydi nasıl olurdu merak etmiyorum değil hani. Fikir çok orijinal, doğru yerden yola çıkılıyor fakat asıl anlatılmak hikaye başka burada. Yine de çok eğlenceli ve komik bir animasyon olmuş. Müzikleri de çok güzeldi. Bence hazır vizyondayken alınız yanınıza bir yavru insan gidin. Hatta gerek bile yok tek başınıza veya arkadaşlarınızla bile kafa dağıtmak için gidebilirsiniz. 

Cafe Society




Bir Woody Allen filmi. Yani bir Allen filminden beklentiniz neyse bu filmde hepsi karşılanıyor. Karmaşık ilişkiler, biraz mizah, Yahudi olmak, çoklu olay örgüleri, New York vs vs… 1930'larda geçiyor, kıyafetler ve mekanlar güzel. Beğendim mi? Tekrar izlemem. Daha çok sevdiğim Allen filmleri olmuştu. Peki, bu filmi neden beğenmedim? Şöyle ki, mizah duygusu fena değildi fakat filmin temeline oturtulan aşk hikayesi sönük hatta fazla yüzeyseldi. Oyuncuların performansı vasattı. Jesse Einsenberg’ün oyunculuğundan pek hoşlanmasam da kabul etmeliyim ki bu filmde iyiydi fakat her zaman dediğim gibi Kristen Stewart zorlama bir oyuncu. Birkaç mimik dışında pek bir performans beklememek lazım ki nitekim bizi şaşırtmadı. Steve Carell’a diyecek lafım yok ama senaryoyu o bile kurtaramamış :/. Dayı yeğen aynı kıza aşık olurlar fakat biri kızla evlenir ve herkes hayatına devam eder ama hem kız hem de kız tarafından seçilmeyen eş adayımız birbirinin arkadaşlığını özler ve unutamazlar. Yani karmaşık ilişki duygusal açıdan yeterince karmaşık bile değil.  Eee sonra? Bunu dedirtiyorsa bu hikayeyi bence içselleştiremediler ve eğer inandırsaydılar  o zaman da bunun tam tersini diyebilirdik. Bu film bu hikayeden fazlası diye ama dedik mi? Hayır. Bunun dışında sahneler çok aceleye gelmiş gibiydi. Sona yaklaşmak için idareten izledik sanki bazı yerleri, olayları. Bence olmamış :/.

Veronique’nin Çifte Yaşamı




Bir Kieslowski filmi. Kendisini bu blogda daha önce gördük. Seri Filmler #vol2 yazımdan Üç Renk üçlemesini okuyabilirsiniz. Polonyalı bir yönetmendir ama bu film gibi bazı filmleri Fransızcadır ve Fransa’da geçer. Ben bu filmi sinemada izlemedim ama şu aralar sinemalarda yeniden oynatılıyor ki bence bu çok güzel bir şey. Ben de izledikten sonra baktım yine sinemalarda sanırım bunu da buraya koysam fena olmaz dedim. 1991 yapımı filmin Irene Jacob var ki ben oyunculuğunu kötü bulmamakla beraber pek beğenmem J. Farkındayım özellikle bu yazıda hep beğenmiyorum dedim bazı oyunculara ve hiç mi beğendiğin yok, kimsin sen diyebilirsiniz J ama denk geldi işte. Üç Renk üçlemesinin Kırmızı filminde de kendisini izlemek mümkün. Dediğim gibi orada da iyiydi ama bu filmde eh işte J. Şimdi bu film Üç Renk üçlemesinden hemen önce çekilmiş ve ortak noktaları var. Yaşlı hanımlarımızın görünmesi, hayatlar arasındaki paralellikler, müzikler, gizemli bir hava falan filan. Konusu ise biri Polonya'da diğeri ise Fransa'da yaşayan aynı günde doğmuş iki insanın hayatını işler. Hayatlarındaki benzerlikler ve paralellikler bir şekilde bu iki insanın aralarında bağ oluşturur. Zaten ben kamera açılarını, çekimlerini çok severim yönetmenin bu filmde de o güzel görüntüleri görmek mümkün. Eğer hala devam ediyorsa mutlaka gidin bu filme. Hem biraz nostalji olur hem de gözleriniz şenlenir J.


Şimdilik benden bu kadar. Tabi evde çok film izliyorum, yavaş yavaş blogda önerilecek hepsi sırası gelince. Hatta bu aralar kötü film izlemedim diyebilirim lakin sabır J. Bu arada siz hangi vizyon filmlerini önerirsiniz, son zamanlarda sinemada ne izlediniz yorumlarda yazmayı unutmayın J. Kendinize iyi bakın, sanatla kalın J.
Devamını Oku »

16 Nisan 2016 Cumartesi

The Away Days/İyi Konser

Merhabalar efendim nasılsınız görüşmeyeli? Keyifleriniz yerindedir umarım. Bugün başlıktan da anlaşılacağı gibi The Away Days konser anımı paylaşacağım. Türkiye'deki sayılı indie gruplardandır kendileri. Ben de çok severim. O yüzden konser haberini duyunca alelacele tahmin edersiniz ki bir diğer The Away Days fanı arkadaşım Özge ile hemen kararlaştırdık gitmeye. Ön grup Ankaralı "İyi"grubuydu. Ben onları ilk kez dinledim. Gayet samimi ve dinamik bir gruptu. Biraz daha az esinlenme ve güçlü sözlerle daha toparlanmış güçlü grup olacaklarını düşünüyorum. Buna rağmen bir şarkılarını çok beğendim adını bilmiyorum kendileri hakkında bir bilgi de bulamadığımdan şarkıya da ulaşamadım. Bu yüzden isimde değişikliğe gitmelerini şiddetle tavsiye ediyorum çünkü bu tanınmalarının maalesef önünü kesecek bir şey.




Gelelim The Away Days'e. Kapı açılışı 09.00'dı. Biz de hemen çıkmayacaklarını düşünüp biraz geç gittik, o sırada twitterda paylaştıkları ve daha sonra sildikleri bir tweet ilgimi çekti ve konsere çıkmayacaklarını sandım bir ara. Ama neyse ki öyle bir şey olmadı. Konser çok çok kalabalık değildi ama boşta değildi. Zaten çok fazla indie dinleyicisi olmaması ve insanların dışarı çıkmaya korktuğu bir dönemden bahsediyorsak fena değildi diyebiliriz. Ve sahne zamanı.


The Away Days'in kayıtları nasılsa canlı performansları da aynı şekildeydi. Müziğin kalitesi kendini hemen hissettirdi. Aynı şekilde solistin sesini canlı dinlemekte ayrı keyifti Bir saate yakın sahnede kalan grup, seyirciyle neredeyse sıfıra yakın iletişimle rekor kırmış olabilir :). Ben de bu Ankara'dan memnun kalmadıkları izlenimini oluşturdu,  silinen tweetle de bağlantılı olarak.

Çalınan şarkılara gelirsek benim en sevdiğim üç şarkı sonda çalındı. Benim en sevdiklerimden Galaxies'i sondan bir önce ve son olarak da en sevdiğim "Best Rebellious"'la kapanışı yaptılar. Calm Your Eyes, Paris yine hatırladıklarım çalınan şarkılardan, "So Age" maalesef yoktu playlistte. Ama dediğim gibi son şarkı dedi, söyledi ve gitti. Hiçbir yorum veya konserde söylenen o klişe laflar bile yoktu.(Aa şöyle bir şey oldu, espri miydi gerçek mi anlamadım "metro bitiyormuş" dedi Can abimiz son şarkı dendiğinde itiraz olunca ama saat 00.00'dı ve Ankara'da son metro 23.00'da biter zaten ki konsere çıktıkları saat olur:)). Adamlar cool tabi, Teksas da SXSW festivali, daha sonra da 20 Nisan'da Londra da olacaklar. Şimdiden dünyaca tanınıyorlar, 2015 in en iyi listelerinde hep üst sıralardalar ki sonuna kadar hak ediyorlar.

Ben canlı performanslarını çok beğendim, kayıt gibi. Eğer siz de giderseniz o konuda hiçbir şikayetiniz olmayacaktır ama seyirciyle ilişki biraz sıkıntılıydı. Sonuç olarak onlara indie müziğin kalplerinden biri Londra da başarılar diliyor, daha çok yeni şarkıyla sürekli bu başarıyı devam ettirmelerini diliyorum. Sizler de kendinize çok iyi bakın, müziksiz kalmayın😄.

Bu arada Joolscum hala bir haber alamadık :/.

Son olarak The Away Days Sevmek yazımı twitterden beğenme zahmetini katlanan grup hesabına ve grubun üyelerinden Sezer Koç'a teşekkürlerimi borç bilirim :). Normalde her seferinde belirtmiyorum hakkında yazdığım yazıları beğenen, paylaşan o güzel insanları ama grup hakkındaki ikinci yazımı yakın zamanda yazınca denk geldi :).

Dip Not: Benim çok güzel, temiz şarkı kayıtlarım vardı ama maalesef koymayı beceremedim :/

Devamını Oku »

4 Haziran 2015 Perşembe

Kalben - If Performance Hall

       
       Yine bir konser anımla sizlerleyim. Önceki konser anımı, çektiğimiz dertleri şurdan okuduysanız ne kadar şanslı bir insan olduğumu hatırlayacaksınızdır. Yine Morrissey konserine beraber gittiğimiz arkadaşım Özge'yle, Twitter'dan kazandığım çift kişilik biletlerimizle If Performance Hall'a gittik. Tabi konser Ankara'da olduğu için öyle yol maceralarımız falan olmadı :). İşin ilginci final dönemi de benim için bitti sayıldığı için sınav stresimiz falan da olmadı :). Tek sıkıntımız ülke genelinde gelmek bilmeyen yaz sayesinde şakır şakır yağan yağmur altında; saç, üst baş perişan halde konser alanına gitmemiz oldu ki bunlar bize koymaz :). Kışın ortasında şehir değiştirip Morrissey peşinde koşmuşluğumuz vardır (Orada da yağmur yağıyordu!) :).

Web'ten alınmıştır.

             Benim ilk Kalben konserimdi ve çok güzeldi. Daha önce videolardan konserlerini izlemiştim ve hep gülen seyirciler vardı. Gerçekten çok eğlenceli birisi bizi de güldürdü. Dinleyiciyle iletişim kurmayı seviyor. Bu da onu daha da sempatik yapıyor :). Tek başına çıktığı sahneyi doldurdu ve güzel müzikli bir gece geçirdik. Şarkılarını bilmeyenler için aşağıda linkleri vereceğim ama bilenler zaten sözlerinin ne kadar güzel olduğunu, sesinin güzelliğini bilirler. "Haydi Söyle" gibi çok güzel bir coverını da söyledi. Onu da soundcloud hesabından dinleyebilirsiniz. Videolardan hiçbir farkı yok. yine öyleydi. Sempatik tavırları, hoş sohbetiyle evinde bizi ağırlarken hadi bir de şarkı söyleyelim havasında şarkılarını söyledi ve aramızdan geçip gitti :).

           Burada da benim en sevdiğim şarkılarından bazılarını paylaşayım, en altta da linkleri bulabilirsiniz. Hala dinlemeyenler varsa hemen dinlesin, dinleyenler de en yakın konser tarihlerine baksın zira canlı dinlemedikleri için pişman olacaklar :).








https://soundcloud.com/kalbenben

https://www.facebook.com/kalbenden



Devamını Oku »

27 Aralık 2014 Cumartesi

İki sınav arası Morrissey



Bu yazıyı açanlar sanmasınlar ki güzel ve sakin bir şekilde Morrissey konserine gittim, konseri anlatacağım. Yok öyle bir dünya. Bir kere o konsere ben gidiyorum ben. Nerede görülmüş kolay olduğu. Bol olaylı az biraz maceralı zaten unutulmayacak konsere bir de kendi özel yeteneğim olan şanssızlığımla geceye damga vurdum. Öyle konsere en öne bilet almakla, İstanbul'dan konsere gitmekle olmuyor Morrissey hayranlığı. Bir de benden dinleyin nasıl gittiğimi sonra karar verin öyle mi oluyormuş böyle mi :).


Trajikomik hikayeme bundan yaklaşık olarak bir ay öncesinde konseri öğrenmem ve canım arkadaşım Özgecan' ıma mesaj atmamla başladı. Her şey Özge'ye 'Beni Morrissey konserine götürsene' mesajımla ve Özge'nin de en sonunda tamam hadi yapalım artık şu işi demesiyle olaylara giriş yaptık. Bizim geçmişimizden de şöyle azıcık bahsedeyim de bu konserin bizim için ekstra önemini bir kavrayın. Biz liseden beri (aynı üniversitedeyiz) hep Rock'n Coke olsun, diğer festivaller, başka konserler olsun öyle uzaktan uzaktan içlenir üniversiteye gittiğimizde hiçbiri kaçmayacak uzaktan değil yakından dinleyeceğiz diyen, hayalleri olan gençlerdik. Hahaha ne hoş. Özge kuzumun bu sene son senesi biz bırakın Ankara dışındaki festivallere gitmeyi, Ankara'daki konserlere gidemedik. Yani gittik de çok değil. Karşımıza böyle bir fırsat çıkınca kaçırmak istemedik. Tarih 7 Aralık Pazar olunca da bizim için mükemmeldi. Tek sıkıntı benim ertesi gün öğlen 13.45'te sınavımın olmasıydı ama sonuçta söz konusu Morrissey'di, öyle vazgeçilemezdi hemen. Zaten sınav öğlendi biz günübirlik gidip döneceğimiz için haydi haydi yetişirdik. Hatta ileri zamanlarda öğrenecektim ki sınav bir hafta sonrasına ertelenecekti, mükemmeldi. Şanssızlığım şansım mı olmuştu, inanamadım, Morrissey aşkına. Ertesi gün sınav stresi olmadan Morrissey sarhoşluğu içinde dönecektim güzelim Ankara'ma.

Ve başladık beklemeye ön satış çıksın da öğrenci kısmından alalım. Biz gece gündüz çıksa da alsak diye beklerken bakmadığımız bir an açılmış hatta tükenmişti. İşte orada başladı olaylar anlamalıydık, bu konsere gitmek tahminimizden zor olacaktı. Biz inatçı gençler olarak yılmadık. O konsere gidilecekti. Ve gözümüzü karartıp, ay içinde biraz sıkıntı çekmeyi göze alıp kıydık paramıza ve tribünden bilet aldık. Hatta Hızlı Tren uygulamasından yararlanıp erkenden iade edilemez gidiş biletlerimizi de aldık. Erken gidip oradaki canım arkadaşım Yonca ile buluşup İstanbul'u gezip, sohbetimiz edip, akşamı da Morrissey konseriyle şenlendirecektik. Elimizde biletler başladık beklemeye. Kimselere de son güne kadar söylemiyoruz, aman bir şey olur gidemeyiz diye olur ya bi aksilik olur üzülürüz diye. Sonuç olarak son gün geldi çattı. Biz arkadaşlarla tiyatro dönüşünde artık rahatız. Daha önce de bahsettiğim Anıl arkadaşım konsere gelemedi ve bizden istek yapıyor. 'I know it's over çalarsa mutlaka beni arayacaksınız' diye. Biz de ne demek genç tabi ki deyip, hep beraber oturup gülüyoruz. İşte mükemmeliyetin son zamanları. Biz böyle planlar yaparken, hayat bize gülmedi resmen kahkaha attı. Odama gelip aman da şu mesajlarıma bakayım diyen her şeyden habersiz ben, 9 saat önceki bir maille donakaldım. Neden mi çünkü konser 'lojistik nedenlerden' dolayı ertesi gün yani 7 Aralık'ta değildi, 17 Aralık Çarşamba gününe ertelenmişti. Biz bütün gün gideceğimiz için hazırlıklar yaparken, ertesi gün Morrissey'i göreceğimiz için heyecanlanırken olmayacak şey olmuş konser ertelenmişti. Hemen Biletix'ten kontrol edip Özge'yi aradım. Ve biz o arada ayrılığın o 7 aşamasını şoktan kabullenmeye en son çözüm önerilerine kadar yaşadık. Çünkü sıkıntı konserin ertelenmesi değil ertelendiği tarih 17 Aralık günüydü. Zira 17 Aralık Çarşamba günü sabah 9.30'da ve 18 Aralık Perşembe günü saat 10.00'da yine sınavım vardı. Evet, işte boşuna demiyorum şanssızlıkta dünya markasıyım diye. Benim için mükemmel olan tarih bir anda en olmaması gereken zaman aralığındaydı. Yani benim için şanssızlıktan ve bahtsızlıktan öte bir şeydi. Ne yani neden hafta içine alınmıştı, neden başka çarşamba değil de ille o çarşambaydı? İşte ben bunlarla üzülüp kendimi harap ederken bir yandan da olayın imkansızdan bir tık eksik olduğunu fark edip hemen plan yapmaya başladım. Ve bol yolculuklu, koşuşturmalı istemeden oluşan B planımızla hareket etmeye karar verdik. Özetle şöyle olacaktı. Biz, ben sınavdan çıktıktan sonra uçakla gidip, otobüsle hemen dönecektik ki ben sabah sınavıma yine yetişebileyim. Tabi bu arada hem hazırlanıp hem sınavlara çalışmam gerekiyordu çünkü ikinci sınavımdan önceki gecenin başında konserde sonrasında da yolda olacaktım. İşte bu tempoyu göze aldım ve bu sefer sabırla ve heyecanla 17 Aralık'ı bekledik. Sonuç mu? Tabi ki konsere gittim. Ve hiç pişman olmadım. Konser dışında İstanbul'daki tüm zamanım yolda geçti. Bu arada orada yaşayan canım arkadaşım Yonca'yı az da olsa gördük. Ve muhteşem bir gece geçirdim. Her ne kadar 7-8 saat kadar aç kalmış olsak da Morrrissey harikaydı. İstedim ki hiç bitmesin. O hep söylesin. Benim için efsanedir kendisi zaten. Zamanında Speech dersimizde sınıfıma onu tanıtmıştım. Onun şarkılarını sanki ben yazdım. Benim elimden, aklımdan çıkmıştı o sözler. Şimdi ben bu bir iki engeli ve şanssızlığı önemseyip nasıl elimde bilet varken gitmemezlik edebilirdim ki. Gittim ve sonuna kadar hak ettim. Onun o albüm kaydı kalitesindeki sesi, sempatikliği, mütevaziliği ve hayranlarına ilgisi görülmeye değerdi. Biz olaya zaten anı biriktirmek olarak baktık. Tüm bu yollar, aksilikler muhteşem konsere aksiyon ve heyecan kattı. Yine olsa yine giderim. Hatta umarım bu son Morrissey konseri değil de  ilk Morrissey konseridir benim için. Burada tek tek hangi şarkılar söylendi yazmayacağım genel olarak söylediği şarkılar "World Peace Is None Of Your Business"albümündendi . Kapanış şarkısı "Everyday is like Sunday" idi, yukarıdan okurken dinleyebilirsiniz. Ve sahneye çıkar çıkmaz arkasında hiç hoş olmayan (:P) bir el hareketi yapan Queen Elizabeth resmi (ki gördüğüm an benim kahkaha atmama neden olan resim) ve"The Queen is Dead" şarkısıyla da açılış yapıldı :). Zaten Morrissey' den de öyle bir şey beklenirdi. Monarşi hakkında ne düşündüğünü bilmeyen yoktur herhalde. Ve tabi ki sanırım konser klasiği 'Meat is Murder' eşliğinde video izletildi. Zaten konser alanında kesinlikle et ve et ürünleri yemek yasaktı çünkü bilirsiniz ki kendileri aynı zamanda koyu bir hayvan hakları savunucusudur.

Sonuç olarak benim ölmeden önce yapılacaklar listemin rahatlıkla ilk beşinde yer alan Morrissey konserine git maddemin üstü çizildi. Umarım sizin maddeleriniz daha kolay silinir. Şimdi siz karar verin öyle mi Morrissey hayranlığı oluyormuş böyle mi :).

Not: Sınav sonuçların ne alemde diye sorarsanız, ikisi de daha açıklanmadı :).

Konserden birkaç fotoğraf :).




Devamını Oku »

21 Aralık 2014 Pazar

The Hunger Games: Mocking Jay Part 1



Birçok kişinin izleyip yazdığı aşikar bi Açlık oyunları yazısı sizlerle. Yani benim yorumumla. Film 3 boyutlu ve alt yazılı değil bilmek isteyenlere. Aslında seri olarak yazmak güzel olurdu kitap karşılaştırılmalı falan ama nasıl unutmuşsam kitabı, filmi izlerken ne olacağını bilmeden her seferinde merak edip, şaşırdım. O yüzden şimdilik bu filmi inceleyelim belki daha sonra tüm serinin incelemesini yaparım. En baştan izleyip. son zamanlarda filmlerde liste yapmayıp tek tek inceleme yapıyorum farkındayım ama idare edin bu garibanı :). Hem böyle arada uzun inceleme yazmak bana da iyi geliyor umarım siz de okurken sıkılmazsınız. Hepsinin temasını sinemaya giden insanoğlu adı altında alırsak zaten yine bir liste oluyor :). Şimdi gelelim bu güzel filme.

Klasik kitap uyarlama olayından başlayacak olursam, olaylar kopuk değil ve bu da nereden çıktı diyecek olay yok. Aman neden iki film tek film olsa olmaz mıydı diyenlere ise hiç burası da fazla olmuş, gereksiz yere uzatılmış demedim. Gayet yerinde olmuş. Hayır uzatma olayını zaten Peter Jackson iyi bilir. Tek kitabı üç film yaparak, olmayan karakterler koyarak bize nasıl film gereksiz uzatılır güzelce, uygulamalı olarak göstermiştir. İlkini izledim, ikinciye gitmedim, üçüncüsüne gitmeyi yine düşünmüyorum. Teşekkürler Peter.

Filme tekrardan dönecek olursak Jennifer Lawrence döktürmüş. Hayır yeteneği, oscarı, güzelliği, sempatikliği yetmiyormuş gibi hatunun sesi de güzel. Artık bir yerde yuhh dedirtti (Şarkı için tıktık). Karakterine gelirsek kitapta hissettiğim alaycı kuş olma aşamalarındaki heyecanımı filmde de hissettim. Gayet güzel olmuş. Biz kızlar olarak Gale'e umut verip tipsiz Peeta'ya aşık olmasını kaldıramadık. Peeta hayranları kızmasın ama baştan beri diyorum olmamış, o role o adam olmamış. Karakterde değil de oyuncuda problem, hala iddia ediyorum seçememişler. Benim en çok sevdiğim karakterlerden,oyunculardan ve İngilizlerden olan Sam Claflin nam-ı diğer Finnick' i az görmekten şikayetçiyim. Arada bir görünüp iki üç cümle söyledi, olmadı. Bir diğer olmamış oyuncu Julianne Moore. Bu filmde karşımıza çıkan 13. Mıntıka başkanı Coin rolüyle kendisini beğenmedim. Ama bu filmde en beğendiğim karakter ve oyuncu bu sene aramızdan ayrılan Philip Seymour Hoffman'dı. Oyunculuğu tartışılmaz elbet ama bir insan bir role bu kadar mı yakışır. İzlerken hüzünlenmemek elde değil. Ara bulucu rolünü başarıyla gerçekleştirmiş.Filmi yine ağır havadan kurtaran yan rollerdeki Haymitch ve Effie karakterlerinin mizah anlayışı oldu. İkisi de az göründüler ama aklıma geldikçe hala gülmeme sebep esprilerin sahibidirler :).

Valla film popüler bir seri olunca soundtrack listesi de son dönemlerin favori isimlerine yer vermekten çekinmemiş.Tabi bunların yanında bazı klasik, rüşdünü ispat etmiş sanatçılar da yok değil. Lorde, Tove Lo, Chvrches, Grace Jones, Stromae, HAIM, Charlie XCX, Bat for Lashes, The Chemical Brothers bu isimlerden bazıları.

Bir de Suzanne Collins'i bir kez daha tebrik etmek gerek. Kadın yazmış. Sembolik isimler, göndermeler falan filan yapmış. İyi ki de yapmış. Saygı duyuyorum. Kültürel araştırmalar dersim için güzel bir kaynak ve örnektir kendisi :).

Fragman


Bu da müzik listesinden en sevdiğim şarkı



Devamını Oku »

14 Aralık 2014 Pazar

Gone Girl - David Fincher (2014)


Bir David Fincher filmi, modern klasik, müthiş bir film. İşte bence aslında Gone Girl'ün özeti. Filmden çıkıp yurduma dönene kadar sürekli sesli olarak veya içimden "Çok iyi ya" demelerim bitmedi. Düşündükçe filmin başka anlamları olduğunu görmek, yeniden keşfetmek etkisini üzerinizden atamamanızın diğer sebepleri. Kitap uyarlaması olan film, kitabı okumasam da film olarak başarılıydı. Fincher'ın sinemaya bakışını, duruşunu görmek ve muhteşem bir konuyla bağdaşması ayrı bir güzellikti. Zaten bilirsiniz ki iyi bir senaryo kötü bir yönetmenin elinde felakete dönüşmesi hiç de uzak bir ihtimal değildir. En güzel örneklerinden biri çok sevdiğim Harry Potter filmlerinin en vasatlarından olan 5. film "Zümrüdüanka Yoldaşlığı", iyi bir kitabın kötü yorumlanmasına güzel bir örnektir. Ha, bana sorarsanız ben yine Harry Potter der bağrıma basar izlerim.  Aynı zamanda yine aynı seriden 3.film "Azkaban Tutsağı"'da iyi bir uyarlamaya örnektir ki kendisi ödüllü yönetmen Alfonso Cuoron eseridir. Gillian Flynn'in hakkını da yememek lazım. Kitabın yazarı, aynı zamanda senaryolaştıran kişidir de. Böyle bir kitabı da, senaryoyu da ancak zeki bir kadın yazabilirdi. Filmi güzelleştiren o ince detaylar, yüksek dozda sembolizm, ara ara gelen güzel ince espriler, yan anlamlar hep onun eseri. Ben saygı duydum.

Gelelim filmin genel yorumuna. Spoiler vermeden ufaktan anlatmak isterim. Film, ilginç bir monolog ile başlar. Daha ilk sahneden anlatır derdini aslında. Adına da evlilik der. İlk baştan bunun psikolojik şiddet/baskı, modern gerilimin tanımını olduğunun sinyallerini verir. Film sizden hep bir adım öndedir. Bildiğini biliyorum deyip ikinci yarı filmi baştan yazar. Öyle şeyler anlatır ki ağzın açık kalır ama arada gülmeyi de ihmal ettirmez. Fincher'ın o güzel açıları da filmi güzelleştiren diğer bir özellik. Kendisi "The Girl With the Dragon Tattoo" dan sonra yine bir kitap uyarlamasıyla karşımızda. Bildiğiniz üzere kendisi sever zor işleri. Palahniuk uyarlaması "Fight Club"ı hepimiz seviyoruz zaten. Yine en sevdiğim filmlerinden olan "Panic Room" ile bize bir gerilim filminin nasıl olması gerektiğini öğretir. "Seven" ı ilk izlediğim de her ne kadar abartıldığını düşünsem de başarılı bir filmdir. Yine uyarlama "Benjamin Button'ın Tuhaf Hikâyesi" de ortalarında sıkılsam da orijinal konusuyla günlük hayatımızda hala dizi ve filmlere malzeme verir. "Gone Girl"  için bu kadar referans varken, filmin başarısız olması imkânsız. Zaten uyarlama yaparken senaryoyu David Fincher'ın güvenilir ellerine bırakmak yapılacak en doğru şeydir. David Fincher efsane yapsın, alsın çeksin diye kitap yazılır bu saatten sonra :). Genel olarak, Fincher, aslında yönetmenlerin baştan bir sıfır geride başladığı kitap uyarlamalarında, durumu lehine çevirip bir anda bir sıfır önde başlama sebebidir.

Oyunculara gelirsek, Ben Affleck olaylı bir adam zaten. Film çeker Oscar alır, film yazar Oscar alır, film de oynar yine Oscar alır. Kendisi Oscarla baya içli dışlıdır bazı oyuncuların aksine J. Ödüllerden yana şanslıdır. Oyunculuğunu pek beğendiğim söylenemezdi ama bu filmle sempatimi kazandı. Yüz ifadeleri sadece beni değil bütün seyirciyi güldürmeyi başardı. Hala Batman olma konusuna sıcak bakmasam da filmde başarılıydı. Gelelim Rosamund Pike'a. Bu İngiliz hanımı birçok filmden hatırlayabilirsiniz. İtici gibi görünse de oyunculuğu güzeldi (itici dememin sebebi karakterinden dolayı değildir J). Neil Patrick Harris görmek isteyenler biraz hayal kırıklığına uğrayabilirler çünkü kendisi ikinci yarıda ve az biraz görünür. Az göründüğünden midir, rol farklı geldiğinden midir bilmiyorum da kasıntı, tam role girememe bir durumu vardı sanki. Yine de kötü diyemem. Film boyunca bu adamı nerden tanıyorum ya dediğim, aslında Facebook'ta birçok kişinin kapak fotoğrafı olarak görebileceğiniz canımız bağımsız filmlerden "Wristcutters" filmindeki başrol imiş kendisi. Dedektif ve başkarakterimiz Nick Dunne (Ben Affleck)'ın ikizi de güzel yan karakterleri başarıyla yerine getirdi. Ama bu yan rollerde ekstra sempatimi kazanan "Tanner Bolt" karakteriyle Tyler Perry oldu.

Müziğe gelirsek, bence filmi film yapan en önemli özellik/güzelliklerinden biridir. Doğru yerde gerilimi arttıran, sahneyi destekleyen başarılı bir soundtrack olmuş. Bir araba sahnesinde çalan Don't Fear the Reaper- Blue Öyster Cult ü es geçmek olmaz(Dinlemek isteyenler tıktık). Yine film için manidar şarkılardan biri.

Genel fikre gelecek olursak film, sinemada herkeste aynı anda seyirciye aynı tepkiyi verdirtmeyi başardı(en küçük salona koyan Cepa, utan!). Gerilim filmlerini sevenler kaçırmasın. Gerilim dedim diye korku sanılmasın, şahsen ben ne kadar düşkünsem gerilim türüne o kadar uzağımdır korkuya. Bu kadar sebebiniz varken bu filmi es geçmeyin. Tabi ben bu yazıyı hala sinemalardayken yazmıştım ama  eminim izlemeyenlerinizde DVD sürümünü bekliyordur :P. O zaman "common baby, don't fear the reaper" deyip bu yazıyı da bitirelim :).



Fragman




Devamını Oku »

1 Aralık 2014 Pazartesi

Ane Brun #konser



Evett, her zaman  öneri yapacak değiliz biraz sohbet edelim. Yine bilmeyenler için öneri olacak ama bilenler için anı okumak gibi. Taa haftalar önce gittiğim canım cicim Ane Brun konser izlenimimi paylaşmak isterim. Ankara Nordik Müzik Festivali kapsamında gelen Ane bizi sesiyle büyüledi. Albüm kaydı gibi güçlü sesi ekstra hayran olmama yetti de arttı bile. Yalnız konserden önce de sonra da dilimden düşmeyen şarkı ve bence konserin tek eksiği "These Days" idi :'( :'(. Hala içimde yaradır. Onun dışında tek kişilik sahne performansı sergileyen Ane cesaretiyle de takdir edilesiydi. Gitarlar geldi gitti, piyano da çaldı. Arka fonu sürekli değiştiren (ışıkçı)  arkadaşın konser başlayınca ayakkabılarını çıkartıp konser bitince giymesi ayrı bir olaydı :).




Ama asıl bomba, provaları kaçak olarak izlememizdi herhalde :). Zaten bir işte ben varsam olaysız geçmez o gün, Anlatayım hemen. Biz erkenden ODTÜ'ye gittik, ben daha önce gitmediğim için bi görmek istiyordum ki çok güzel bir yer; çarşısı, kırtasiyesi, kitapçısı,yemekleri güzeldi :). Yere bakalım da biletleri alalım diye erkenden gittik salona. Bir bakalım mı içeri noluyor ne bitiyor derken arkadaşıma "Ya gel bi bakalım nolcak" deyip kapıyı açmamla Ane Brun'un provasını görmemiz bir oldu. Zaten sahne hariç her yer karanlık bari oturalım dedik :). Görevli bizi fark edene kadar oturduk izledik. Sonra adamın kaba bir şekilde "Sizi dışarı alabilir miyim" demesiyle gerçek dünyaya dönüp konser saatine kadar ODTÜ çarşının teras kısmında takıldık.Ama biz göreceğimizi gördük havalı arkadaşım :P. Kapı açılışı söylenilen saatten daha önce açıldığı için birazcık arkalarda olsak da Ane'in sesi ve sempatikliği bize ulaştı. Kendisi Türkçe konuşmayı da ihmal etmedi, Ordan da aldı gönlümüzü. Sonra başladı o güzel aşk şarkılarını söylemeye. Do You Remember, To Let Myself Go, Undertow, Words, This Voice, The Light from One ve daha hatırlamadığım bir çok şarkı. Şenlik gibi müthişti ya :) Seyirci de maşallah bir elit bir kaliteli, zaten birçok erasmus öğrencisi gelmişti. O eltlikten utanmasam bağıracaktım These Daysss diye zor tuttum kendimi :). Hala atlatamadım.





12 Aralık'ta  Küçükçiftlik Park konseri olacak kendisinin. Orada çalarsa bir video falan atarsınız artık. Sonuç itibariyle harika bir gündü. Buradan kendisine teşkkür ediyor bir daha These Days'i repertuvarına almasını o şarkı olmadan gelmemesini, vallahide billahi de darıldığımı söylüyorum. Daha canlı dinleyip ağlayacaktım ya :(. Neyse ilk etkinlik yazımın sonuna geldim. Başta kendime ve sizlere bol etkinlik dolu günler, öneri makinesi olmadan geçen gününüz olmasın der bu yazıyı da bitiririm. Birkaç fotoğraf atayım bari uzaktan uzaktan. (Fotoğraflar arkadaşım Anıl'a aittir, onun güzel blogunu ziyaret etmek isterseniz tıktık .)




Devamını Oku »